Ruchowa Psychologia Rozwojowa

Ruchowa psychologia rozwojowa to takie podejście do doświadczeń dorosłych, które uwzględnia wpływ wczesnodziecięcego rozwoju kompetencji ciała na rozwój zasobów emocjonalnych mentalnych, relacyjnych i działań wobec świata. 

Dziecko uczy się siebie i świata przez to, co przydarza się ciału w kontakcie ze światem, reprezentowanym przez pierwszych opiekunów. Jednocześnie jest stymulowane dojrzewaniem biologicznym, percepcyjnym, motorycznym.To dojrzewanie jest swoistym uniwersalnym "oprogramowaniem", którego cielesna ekspresja powtarza określone motywy, wzory ruchu. Obserwacja i eksploracja tych wzorów, otwiera dostęp do głębszego rozumienia fundamentów osobowości i zachowań, jak i umożliwia wzmocnienie pożądanych wzorów. 

W Ibie zapoznasz się z trzema perspektywami na ruch i jego specyficzny wpływ w budowaniu psycho-fizycznej całości:

1. Rytmy Rozwojowe

Rytmy Rozwojowe są motoryczną reakcją na odczucia w specyficznej sferze ciała, której pobudzenie wiąże się z określonym etapem rozwoju biologicznego. Pojawiają się kolejno w czasie pierwszych sześciu lat życia człowieka, a następnie w różnych konfiguracjach i zestawach w ruchu osoby dorosłej. Rytmy to różne wzory zmiany przepływu napięcia mięśniowego, między napięciem i rozluźnieniem. Wzory ruchowe zbudowane na rytmach stanowią motoryczną bazę dla stanów psychicznych i nawykowych sposobów zaspokajania potrzeb.

2. Sześć fundamentalnych ruchów relacyjnych

Yield, Push, Reach, Grasp, Pull Release. (Poddawanie się, Odpychanie, Sięganie, Chwytanie Przyciąganie, Odpuszczenie)

To podstawowe mechanizmy eksploracji otoczenia i budowania relacji z innymi . Wzorce te, wykształcone w niemowlęctwie, pozostają w naszym repertuarze psychofizycznym przez całe życie, wpływając na sposób, w jaki nawiązujemy kontakt z ludźmi i światem.

3. Koordynacje - Ruchowe wzorce rozwojowe

 Oddech, Centrum-Peryferie, Głowa-Ogon, Gora-Dół, Połówki Ciała, Kontrlateralność. Ruchowe wzorce rozwojowe to specyficzne połączenia między częściami ciała. Ruch należy do określonego wzorca przez sposób i miejsce, gdzie jest inicjowany i jak przebiega przez ciało. Wzorce rozwojowe to nie tylko koordynacja ciała. To koordynacja intencji ruchu i jego ekspresji. Wzorce budują silne, zintegrowane poczucie Cielesnego Ja, różne sposoby kontaktu ze sobą i z otoczeniem. Wzorce przechowują nie tylko psychomotoryczny rozwój dziecka, ale zapis ewolucyjnej ścieżki, która wiąże nas ze światem przyrody.